Leki w terapii DID/OSDD
Nie ma leków, którymi można pozbyć się DID/OSDD-1. Różne leki używane są tylko wspomagająco w leczeniu zaburzeń współwystępujących, takich jak depresja i zaburzenia lękowe. Niektóre z nich mogą mieć wpływ na zamiany, wewnętrzną komunikację i inne objawy dysocjacji, co można wykorzystać zależnie od potrzeb systemu. Informacje o tych efektach będziemy tutaj gromadzić, kiedy tylko cokolwiek znajdziemy, bo nie ma za bardzo badań nad konkretnymi lekami w połączeniu z DID/OSDD i musimy polegać głównie na osobistych doświadczeniach poszczególnych systemów. Warto też pamiętać, że każdy organizm może reagować inaczej i czasami trzeba ustalić za pomocą prób i błędów, co pomaga, a co szkodzi.
Antydepresant Lexapro może utrudniać lub zupełnie uniemożlwiać zamiany[1]. Może być to przydatne, jeżeli duża liczba nagłych zamian negatywnie wpływa na funkcjonowanie systemu albo jedna z osób alterskich stanowi zagrożenie dla ich zdrowia i życia i trzeba tymczasowo powstrzymać ją od frontowania. W innych przypadkach najlepiej unikać stosowania tego leku.
W naszym osobistym doświadczeniu Aviomarin – lek na chorobę lokomocyjną – nieznacznie osłabia wewnętrzną komunikację, wycisza też trochę natrętne myśli i grającą nam w głowie muzykę. Nadal możemy ze sobą rozmawiać, ale wydaje się, jakby dzieliła nas większa odległość. Ale oczywiście nie jest to lek przeznaczony do ciągłego stosowania i efekty utrzymują się tylko przez kilka godzin, wraz z wywoływaną przez niego sennością.