Poprawki błędów

Na początku tworzenia Przewodnika po Mnogości nie byłem zbyt odpowiedzialny, jeśli chodzi o źródła informacji. Często powtarzałem rzeczy po innych, bez ich dokładniejszego zweryfikowania czy zastanowienia się nad nimi. Sporo też pisałem z pamięci, a wszyscy wiemy, jak pamięć potrafi być niedokładna. Można było przewidzieć, że przy takim trybie pracy muszą się pojawić błędne informacje, poglądy, z którymi już się nie zgadzam, oraz treści, z których jakości po prostu nie jestem zadowolony, chociaż nadal mogą być przydatne dla wielu osób. Nie pozostaje mi nic innego, jak przeprosić, poprawić to wszystko (co zajmie mi jeszcze sporo czasu, bo nadal zostało mi do przejrzenia dwadzieścia kilka stron) i przykładać się bardziej przy tworzeniu nowych treści. Ale nie chcę, żeby osoby, które wyciągnęły stąd jakąś błędną informację i teraz nie mogą jej znaleźć, zastanawiały się, czy przypadkiem sobie tego nie wymyśliły, bo to tylko i wyłącznie moja wina. Dlatego będę się starał dokumentować tutaj wszystkie istotne poprawki, o których sobie przypomnę (z pominięciem tych czysto perfekcjonistycznych (dopiero wgłębienie się w ten temat uświadomiło mi, jak duży procent z nich jest czysto perfekcjonistyczny)). Teksty w cudzysłowach to niekoniecznie cytaty, częściej skrócenie ogólnej myśli tekstu. Starsze daty biorę z historii repozytorium strony, oczywiście, że sam ich nie pamiętam.

Uwaga: część z poprawek dotyczy potencjalnie triggerujących tematów.

• „Największy znany system to system Jeni Haynes” (DID) – jednak (jak na razie) największy udokumentowany to jeden z przypadków w badaniu dr. Klufta o liczebności ponad 4500. [poprawiono 25.03.2025]
• Pominięcie drugorzędowych objawów w powodach, dla których DID wywołuje cierpienie (kryterium C w DID) – zaburzenia współwystępujące i objawy somatyczne często są chyba nawet większym źródłem cierpienia, niż sama dysfunkcyjność systemu. Nie powinno się ich traktować jako dodatek, a raczej jako integralną część zaburzenia. [poprawiono 25.03.2025]
• Sugestia, że systemy z OSDD-1b muszą doświadczać emocjonalnej amnezji (OSDD) – niektóre systemy nie mają amnezji w ogóle. [poprawiono 16.03.2025]
• Unikająco-ograniczające zaburzenie odżywiania zamiast zespołu unikania i ograniczania przyjmowania pokarmu (strona o mnie) – sprawdziłem w polskiej wersji ICD-11, że moje dosłowne tłumaczenie z angielskiego nie jest oficjalną nazwą tego zaburzenia (zaburzenia parafilne co prawda też, ale już zdążyłem już polubić tę formę bardziej i w praktyce używane są obydwie – co mnie zresztą popchnęło do wcześniejszej zmiany z parafilicznych, bo na podstawie jednego artykułu wyciągnąłem błędny wniosek, że używam niepoprawnej nazwy). [poprawiono 26.02.2025]
• Osoby głuche zamiast Głuchych (z dużej litery) (zewnętrzne materiały) – odnosiłem się tutaj do osób posługujących się polskim językiem migowym, a więc stanowiących mniejszość językową, stąd powinienem był użyć wielkiej litery. [poprawiono 17.02.2025]
• „Kontrola umysłu jest najczęściej używana przez osoby należące do satanistycznych lub czarnoksięskich sekt” (systemy zaprogramowane) – nie jestem na razie w stanie bardziej wgłębić się w badania na ten temat, ale wygląda na to, że osoby stosujące przemoc rytualną najczęściej wykorzystują sekciarskie motywy dla umocnienia kontroli lub zaspokojenia swoich fantazji, a nie faktycznie należą do sekt wyznających demoniczne wartości. Oprócz tego w celu wykorzystania kogoś można użyć dowolną religię – chociażby lider w kościele mówiący dziecku, że pójdzie do piekła, kiedy zgłosi komuś wykorzystywanie, czy wszystkie zasady z wielu religii (tworzonych przez mężczyzn!), nakazujące kobietom posłuszeństwo ich mężom i sprowadzające je praktycznie do ich własności. Z kolei grupy wykorzystujące satanistyczny i czarnoksięski symbolizm często nie są, wbrew powszechnej (i niestety kiedyś naszej) opinii, złe – Satanistyczna Świątynia, jedna z największych satanistycznych organizacji na świecie, ma o wiele lepsze wartości moralne, niż konserwatywne Chrześcijaństwo. [poprawiono 13.01.2025]
• „Amnezja dotycząca wyłącznie wydarzeń traumatycznych nie jest wystarczająca do diagnozy” (kryterium B w dysocjacyjnym zaburzeniu tożsamości) – widziałem to kryterium najczęściej interpretowane jako amnezja pomiędzy osobami alterskimi (która w większości przypadków będzie obejmowała więcej, niż samą traumę), ale same kryteria nie stawiają takiego wymagania. [poprawiono 10.12.2024]
• „Powstawanie systemów traumogenicznych wyjaśnia teoria strukturalnej dysocjacji” (systemy traumogeniczne w przyczynach powstawania) – to drobnostka, ale teoria strukturalnej dysocjacji jest tylko jednym z modeli wyjaśniających złożone zaburzenia dysocjacyjne, a nie prawdą absolutną. [poprawiono 16.11.2024]
• „Używanie modelu części zamiast modelu wielu osobowości zawdzięczamy teorii strukturalnej dysocjacji” (lista artykułów naukowych ) – to mogło się wziąć z mojego urazu do teorii strukturalnej dysocjacji. Wygodnie byłoby móc zrzucić całą mnogofobię na jedną teorię, która zwiodła wszystkie wcześniej wspierające osoby kliniczne. Ale koncept powstał już o wiele wcześniej, a sama zmiana kryteriów diagnostycznych z osobowości na stany osobowości nastąpiła całe lata przed powstaniem teorii strukturalnej dysocjacji. [poprawiono 09.11.2024]
• „Musicie brać na siebie odpowiedzialność za czyny waszych współosób” (systemowa odpowiedzialność w systemowej współpracy) – nie zgadzam się dłużej z ideą systemowej odpowiedzialności, która jest oparta na założeniu, że system to tylko jedna osoba. [poprawiono 23.10.2024]
• „Traumatyczne wspomnienia są przechowywane w mózgu w innej formie, niż wspomnienia narracyjne” i stwierdzenie, że traumatyczne wspomnienia albo powrócą w formie flashbacku, albo wcale (zespół stresu pourazowego) – co do pierwszego wydaje mi się, że jest to istniejąca hipoteza, ale nie mam na razie pojęcia, na ile jest ona potwierdzona naukowo (coś już na ten temat szukałem, ale nie zrobiłem notatek i już nic nie pamiętam). Co do drugiego, traumatyczne wspomnienia można odzyskać tak jak codzienne wspomnienia, bez udziału flashbacku. [poprawiono 15.09.2024]
• „Ten świat jest pełen okrutnych ludzi” (triggery w zespole stresu pourazowego) – tu wyszły moje problemy z zaufaniem. Trzeba uświadamiać zbyt ufne osoby, że publiczne podawanie prywatnych informacji jest niebezpieczne, ale przekazywanie im swojej wykrzywionej przez traumę wizji rzeczywistości może nie jest do tego najlepszym sposobem. [poprawiono 15.09.2024]
• „Jeśli nie chcecie szerzyć nienawiści, nie używajcie systemowej flagi dumy” (symbole mnogości) – chociaż systemowa flaga dumy została stworzona przez sysmedyczny system, nie powinienem był sugerować, że wszystkie osoby, które jej używają, robią to dla pokazania swojej nienawiści do endogenicznych systemów. Niektórzy nie mają nic przeciwko nim, ale po prostu podobają im się kolory flagi. [poprawiono 17.07.2024]
• Faza rehabilitacji przypadkiem nazwana fazą stabilizacji (trzyfazowe leczenie DID/OSDD) – stabilizacja jest częścią pierwszej fazy leczenia. [poprawiono 14.02.2024, przy okazji przenoszenia opisu fazowego leczenia ze strony o DID]
• „MPD zostało przemianowane, bo DID jest zaburzeniem dysocjacyjnym, a nie osobowości” i znowu zrzucanie winy za model części jednej osoby na teorię strukturalnej dysocjacji („Dlaczego przemianowano osobowość wieloraką?”) – to pierwsze przekonanie jest popularne w społeczności, ale w rzeczywistości głównym powodem przemianowania MPD było rozpowszechnienie się modelu części jednej osoby (który, znowu, był już w użyciu lata przed powstaniem TSD). [poprawiono 13.01.2024, przy przenoszeniu tego wątku ze strony o DID na blog]
• Alterludzkość definiowana jako bycie istotą innego gatunku w ludzkim ciele (cechy i tożsamość współosób) – często można spotkać się z tym określeniem używanym we właśnie takim znaczeniu, ale oryginalnie alterludzkość ma bardzo szeroką definicję, obejmującą wszystkie nietypowe doświadczenia ludzkości. [poprawiono 27.11.2023]

Utworzono: 04.12.2024
Ostatnia aktualizacja: 25.03.2025