Wskaźniki tonu

Wskaźniki tonu, indykatory tonu (ang. tone tags, tone indicators) to krótki ciąg liter stawiany najczęściej po ukośniku na końcu wiadomości, mający przekazać osobom czytającym wiadomość, w jakim tonie jest ona utrzymana. Są najbardziej pomocne dla osób autystycznych, z których część może mieć duży problem z odróżnieniem sarkazmu od poważnej wiadomości czy pytania retorycznego od szczerego pytania, ale czasem mogą być też przydatne dla wszystkich innych osób (w końcu w komunikacji pisanej nie mamy dostępu do wszystkich niewerbalnych aspektów, które na żywo uzupełniają nasz przekaz). Warto ich używać po wiadomościach, które mogą być zinterpretowane na różne sposoby, zwłaszcza w przestrzeniach, w których odsetek osób na spektrum może być większy (np. fora lub serwery zrzeszające osoby LGBT, po traumie albo dzielące intensywne zainteresowanie konkretnym tematem). W komunikacji bezpośredniej z osobą autystyczną najlepiej jest najpierw zapytać o jej preferencje w tej kwestii, bo osoby z niską potrzebą wsparcia w sferze społecznej mogą ich nie tylko nie potrzebować, ale też odbierać je jako traktowanie ich z góry. Co chyba najważniejsze, tone tagów zawsze należy używać szczerze – stosowanie ich wbrew ich znaczeniu przeczy całej idei ich istnienia.

Poniżej przedstawiamy część z najpopularniejszych wskaźników tonu wraz z ich znaczeniami i przykładami użycia. Wskaźniki były tworzone jako skróty od angielskich słów lub zwrotów oznaczającyh dany ton i tak są najczęściej w polskich przestrzeniach używane, ale w nawiasach podajemy nasze propozycje polskich skrótów. Dobrym pomysłem może być też używanie pełnych słów jako wskaźników – zwiększa to dostępność dla osób, które nie miały wcześniej styczności z tematem, korzystają z czytników ekranowych lub mają problem z zapamiętaniem znaczeń rzadziej używanych tone tagów.

/s – sarkazm; „Kocham pisać sprawdziany /s”, „Nie mogę się doczekać! /sarkazm”
/g, /gen (/sz, /szcz) – szczerze; „Ślicznie wyglądasz /g”, „Nie mogę się doczekać! /szczerze”
/gq (/sp, /szp) – szczere pytanie; „Nie umiesz angielskiego? /gq”
/rh, /rt (/ret) – pytanie retoryczne; „Dlaczego ludzie nie potrafią akceptować inności? /rt”
/j (/ż) – żart; „Uważaj, bo przestanę do ciebie pisać /j”
/nm (/bw, /bz) – bez wyrzutu, bez zdenerwowania (ang. not mad); „Tak na przyszłość, proszę, nie nazywaj nas osobowościami /nm”
/pos (/poz) – pozytywnie; „Nie spodziewałem się jej tutaj /pos”
/neu – neutralnie; „Nie spodziewałem się jej tutaj /neu”
/neg – negatywnie; „Nie spodziewałem się jej tutaj /neg”
/srs (/pow) – poważnie; „Bardzo potrzebuję z kimś teraz porozmawiać /srs”
/iw (/wś) – dotyczy zdarzenia w wewnętrznym świecie; „Byłem wczoraj z moim chłopakiem w kinie /iw”