Częściowe dysocjacyjne zaburzenie tożsamości
Częściowe dysocjacyjne zaburzenie tożsamości (pDID, od ang. partial Dissociative Identity Disorder) to diagnoza wyróżniona w ICD-11[1], która czasami (nie do końca słusznie) jest porównywana do OSDD-1b. Na obecny moment polska wersja ICD-11 zawiera opis pDID i nic więcej. pDID posiada wszystkie kryteria diagnostyczne dla DID z jedną różnicą, że tylko jedna osoba alterska przez większość czasu sprawuje kontrolę nad ciałem, a obecność pozostałych może być zauważona głównie przez intruzje (np. bierny wpływ, wewnętrzną komunikację, przecieki myślowe). Zdarza się, że w niecodziennych okolicznościach, na przykład pod wpływem dużego stresu, inna osoba obejmie front (kontrolę nad ciałem). Tylko w stosunku do tych krótkich okresów osoba gospodarująca będzie doświadczała dysocjacyjnej amnezji.
Przypisy
Utworzono: 19.01.2024
Ostatnia aktualizacja: 10.12.2024