Częściowe dysocjacyjne zaburzenie tożsamości
Częściowe dysocjacyjne zaburzenie tożsamości (pDID, od ang. partial Dissociative Identity Disorder) to diagnoza wyróżniona w ICD-11[1], która czasami (nie do końca słusznie) jest porównywana do OSDD-1b. Posiada wszystkie kryteria diagnostyczne dla DID z jedną różnicą, że tylko jedna osoba alterska przez większość czasu sprawuje kontrolę nad ciałem, a obecność pozostałych może być zauważona głównie przez intruzje (np. bierny wpływ, wewnętrzną komunikację, przecieki myślowe). Zdarza się, że w niecodziennych okolicznościach, na przykład pod wpływem dużego stresu, inna osoba obejmie front (kontrolę nad ciałem). Tylko w stosunku do tych krótkich okresów osoba gospodarująca będzie doświadczała dysocjacyjnej amnezji.
Obejrzyj omówienie DID, pDID i OSDD na YouTube.